ممکن است تصور کنید اختلال بیشفعالی فقط مربوط به کودکان است و بزرگسالان به این اختلال دچار نمیشوند، اما خوب است بدانید بزرگسالان هم مانند کودکان به این اختلال دچار میشوند و حدود ۴ یا ۵ درصد از بزرگسالان امریکا به این اختلال مبتلا هستند. البته تعداد کمی از افراد، این اختلال در آنها تشخیص داده میشود و تحت درمان قرار میگیرند. این اختلال در بزرگسالان با کودکان از نظر علائم تفاوتهایی دارد. بیشفعالی در بزرگسالان مشکلی است که تعداد کمی از افراد از آن خبر دارند. هر فردی که در کودکی با این اختلال مواجه بوده، در بزرگسالی نیز با آن دست به گریبان است. ممکن است در برخی از آنها این بیماری در کودکی تشخیص داده نشده باشد و تحت درمان قرار نگرفته باشند و بعدها در زندگی به مرور زمان این بیماری در افراد بزرگسال تشخیص داده شود. مشکل عدم توجه و تمرکز و دشوار بودن انجام و اتمام تکالیف باعث میشود تحصیل و ادامه تحصیل برای کودک سخت باشد و کودک در این زمینه ضعف داشته باشد. این ضعف منجر به مشکلات عزت نفس، حفظ شغل و سوء استعمال مواد برای فرد در بزرگسالی میشود. با وجودی اینکه تعداد زیادی از کودکان مبتلا به این اختلال، این مرحله را پشت سر میگذارند، ۶۰ درصد از آنها در بزرگسالی هنوز این اختلال را تجربه میکنند. این اختلال زنان و مردان را به طور مساوی درگیر میکند. علائم اختلال بیشفعالی و فقدان توجه در بزرگسالی در روابط عاطفی فرد نیز میتواند اختلال ایجاد کند.