کارگاه روان شناسی با موضوع هوش هیجانی و رابطه‌ی آن با شادکامی

مفهوم هوش هیجانی در طول سال‌ها تغییرات زیادی کرده است. در ابتدا یعنی در دهه‌ی ۳۰ میلادی به آن “هوش اجتماعی” گفته می‌شد؛ در اواسط قرن بیستم عبارت “قدرت عاطفی” جایگزین آن شد و سپس به همین اصطلاح فعلی یعنی “هوش هیجانی” تبدیل شد.
در کارگاه روان شناسی با موضوع هوش هیجانی و رابطه‌ی آن با شادکامی این گونه تعریف شد که هوش هیجانی (EI) در اصطلاح عمومی سطح توانایی ما برای شناخت و درک احساسات و واکنش‌های‌مان (خودآگاهی)؛ مدیریت، کنترل و تطبیق احساسات، خلق‌وخو، واکنش‌ها و پاسخ‌های‌مان (مدیریت خود)؛ مهار کردن احساسات به منظور انگیزه دادن به خودمان برای اقدام کردن و متعهد شدن به عمل مناسب؛ پیروی از آن و تلاش برای دستیابی به اهداف‌مان (انگیزه)؛ تشخیص احساسات و درک عواطف دیگران برای برقراری ارتباط مؤثر با آنها (همدلی)؛ برقراری ارتباط با دیگران در موقعیت‌های اجتماعی، رهبری کردن، مذاکره بر سر درگیری‌ها و کار گروهی به‌عنوان بخشی از یک تیم (مهارت‌های اجتماعی) است.

کارگاه روان شناسی با موضوع هوش هیجانی و رابطه‌ی آن با شادکامی

کارگاه روان شناسی کودک با موضوع نقش والدین در شکل‌گیری شخصیت کودک

خانواده، اساسی‌ترین بستر رشد شخصیت مطلوب کودکان است. بدون شک یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین دوران زندگی آدمی که در آن شخصیت فرد پایه‌ریزی شده و شکل می‌گیرد؛ دوران کودکی است. امروزه این حقیقت انکارپذیر به اثبات رسیده است که کودکان در سنین پایین فقط به مراقبت جسمانی نیاز ندارند؛ بلکه این توجه و تربیت باید همه‌ی ابعاد وجودی آنها شامل رشد اجتماعی، عاطفی، شخصیتی و هوشی را در بر گیرد. طبعاً فرزند انسان نیز از همان کودکی توانایی برقراری و قابلیت‌های یک زندگی اجتماعی را دارد. در کارگاه روان شناسی کودک با موضوع نقش والدین در شکل‌گیری شخصیت کودک عنوان شد که نقش پدر و مادر، بسیار حیاتی است و کودک روابط اجتماعی خود را از پدر و مادر می‌آموزد. اگر بخواهیم کودکی اجتماعی پرورش دهیم، از همان ابتدا باید به نیازهای او پاسخ دهیم و برای این منظور باید نیازهای اجتماعی او را بشناسیم.

فرزندان بنیان‌های آموزشی خود را از طریق اعضای خانواده به دست می‌آورند. جو دوستانه و همدلانه خانواده و فهم مشترک موجود در اعضا کمک می‌کند تا به نوعی آموزش غیررسمی در کودکان نهادینه شود.

کارگاه روان شناسی با موضوع رابطه عاطفی سالم

هر فرد تعریف شخصی خود را از یک ارتباط احساسی دارد اما یک تعریف اصلی وجود دارد که برای همه مردم صدق می‌کند. در کارگاه روان شناسی با موضوع رابطه عاطفی سالم این گونه تعریف شد که ارتباط عاطفی مجموعه‌ای از احساسات فردی است که کنار هم جمع می‌شود تا بین دو نفر پیوند برقرار کند. اغلب ما فکر می‌کنیم پیدا کردن معشوق و شریک عاطفی مناسب، نهایت خوشبختی است؛ اما باید بدانید یافتن شریک عاطفی، تازه اول راه است. اگر راه‌های پایدار کردن رابطه را بدانید بالا و پایین‌های یک رابطه‌ی عاطفی برایتان غیرمنتظره و ناخوشایند نخواهد بود.

در کارگاه روان شناسی با موضوع رابطه عاطفی سالم نشانه‌های این نوع رابطه مورد بررسی قرار گرفت.

کارگاه روان شناسی با موضوع رابطه عاطفی سالم

دوره روان شناسی با موضوع رهایی از مهرطلبی

در دوره روان شناسی با موضوع رهایی از مهرطلبی، این گونه تعریف شد که مهرطلبی یکی از تیپ‌های شخصیتی است که طبق آن، افراد وابستگی شدیدی به دیگران و عوامل بیرونی پیدا می‌کنند. آنها هر کاری که انجام می‌دهند در نهایت در جهت کسب تأیید، مهر و پذیرش از سوی دیگران است. افراد مهرطلب پر از شرم هستند و این شرم به خاطر ترس آنها از طرد شدن و تأیید نشدن است. افراد مهرطلب غالباً پر از حس ترس و نیاز هستند. آنها تلاش زیادی برای جلب رضایت، تأیید و تحسین دیگران می‌کنند، تا جایی که از خود می‌گذرند و ممکن است به خود ضرر برسانند. آنها خود را فراموش کرده و از خود مراقبت نمی‌کنند و دائماً در حال خدمت‌رسانی‌های ناسالم به دیگران هستند. نکته مهم این است که مهرطلب‌ها مهر می‌دهند تا دریافت کنند.

دوره روان شناسی با موضوع رهایی از مهرطلبی

کارگاه روان شناسی کودک با موضوع ترس‌های شبانه کودکان

ترس به واکنشی گفته می‌شود که در موقعیت‌هایی نشان داده می‌شود که برای بیشتر افراد، ترسناک تلقی می‌شود. ترس‌های شبانه کودکان به سن او و مرحله رشد احساسی و جسمی او بستگی دارد و همین‌طور که بزرگ‌تر می‌شود با انواع مختلفی از ترس مواجه می‌شود. کودک در هر مرحله از رشد که باشد حوادث خاصی ممکن است در او ایجاد نگرانی کند. ترس‌های شبانه در کودکان ۲ تا ۶ سال و معمولا در شب و هنگام خواب به وجود می‌آید که وی را دچار اضطراب و استرس زیادی می‌کند.
در یک کارگاه روان شناسی کودک با موضوع ترس‌های شبانه کودکان به دلایل ترس‌های شبانه کودکان و راه‌های غلبه بر آن پرداخته شد.

خلاصه مطالب دوره روانشناسی با موضوع تاثیرات افسردگی والدین بر فرزندان

تحقیقات گذشته بیشتر بر رابطه افسردگی مادران با بروز مشکلات روانی، اجتماعی و عاطفی در کودکان متمرکز بوده‌است و مطالعات کمتری درباره‌ی افسردگی پدر و تاثیرات آن بر فرزندان انجام شده‌است.

لازم به ذکر است بروز علائم افسردگی مانند عصبانیت و پرخاشگری در کودکی و سنین کمتر نشاندهنده‌ی وقوع افسردگی در بزرگسالی نیست. به همین دلیل اغلب کمتر به این نشانه‌ها توجه می‌شود و حتی گاهی باعث تشخیص اشتباه می‌شود.

کارگاه روان شناسی کودک با موضوع افسردگی در کودکان

انسان‌ها در هر سنی گاهی هیجانات مختلفی را تجربه می‌کنند. گاهی غمگین و ناراحت، گاهی شاد و هیجان‌زده، گاهی ترس و اضطراب، اینها احساسات و هیجانات مختلفی هستند که افراد دچار می‌شوند. اما چیزی که هیجان غیرطبیعی را از نوع طبیعی آن متمایز می‌کند شدت و مدت و درجه آن هیجان است. غم و ناراحتی وقتی شدت یابد و طولانی شود به افسردگی می‌انجامد. کودکان نیز از این قائده مستثنا نیستند. افسردگی در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. در کارگاه روان شناسی کودک با موضوع افسردگی در کودکان بیان شد که افسردگی یعنی احساس درماندگی و به بن‌بست رسیدن، که هم علائم روانی و هم علائم جسمانی دارد. بیشتر ما فکر می‌کنیم ناراحتی‌های کودکان گذرا است اما این‌گونه نیست. وقتی عروسک کودکی گم می‌شود یا تولد خواهر یا برادر دیگری اتقاق می‌افتد، نقل مکان از جایی به جای دیگر و یا جدایی پدر و مادر موجب افسردگی در کودک می‌شود.

خلاصه مطالب کارگاه روانشناسی کودک: تجربیات سخت و ناگوار دوران کودکی

استرس‌های شدید و طولانی مدت و تجربیات ناگوار و آزار دهنده‌ در دوران کودکی ممکن است بر سلامت روانی و جسمانی کودک اثرات منفی بگذارد و سعادت و زندگی عاطفی او را با مشکلات عمیقی مواجه کند. این تجربیات تلخ امکان دارد رشد و تکامل مغز را دچار اختلال کنند و در نهایت باعث بروز بیماری‌های روانی یا مشکلات اجتماعی جدی برای فرد شوند.

کارگاه روان شناسی کودک با موضوع خودباوری در کودکان

خودباوری و اعتماد به نفس بالا از عوامل اساسی سعادت و پیشرفت در زندگی بوده و روان‌درمانگران برای تقویت آن روش‌های مختلف به‌ویژه بهره‌گیری از قصه و داستان در دوران کودکی را توصیه می‌کنند. خودباوری یعنی ارزش و احترامی که فرد برای خود و شخصیت خود قائل است.

تأثیر طلاق در کودکان در خلاصه مطالب دوره روانشناسی کودک

خانواده همانند عمارتی است که زن و شوهر ستون‌های آن را تشکیل می‌دهند و فروریختن هر ستون، استحکام و استواری عمارت را دچار تزلزل و گسستگی می‌کند. فرزند می‌تواند به مثابه‌ی روح خانواده تصور شود که در سایه‌ی او محیط خانواده از گرمی و عشق بیشتر برخوردار می‌شود. وجود فرزند، مرواریدی است که مایه‌ی جلال و رونق خانواده می‌گردد. بر پدر و مادر لازم است تا با ازخودگذشتگی و ایثار، این شمع دل‌افروز را گرمی بیشتر بخشیده و به اتفاق از خاموشی و سردی آن جلوگیری کنند. طلاق هرگز پدیده‌ی دلپسند و زیبایی نبوده و نیست. در دوره روانشناسی کودک عنوان شد طلاق یک فاجعه است و ضمن تخریب بنیاد خانواده به کودکان طلاق و نسل آینده ناشی از جریان خسران جبران‌ناپذیری وارد می‌کند گه اگر جلوی این خسارت گرفته نشود، جامعه دچار مشکلات جدی خواهد شد. بنابراین باید تا جایی که ممکن است از طلاق که آفت بنیاد خانواده است پرهیز کرد تا از عوارض ناشی از آن بر جامعه و به ویژه آثار شدید روحی آن بر فرزندان که بسیار ناهنجار و نامطلوب است جلوگیری شود تا کودکان قربانیان این اتفاق نباشند.