کمال گرایی یا کمالطلبی در حد سالم و بهنجار آن به معنای تمایل به رشد و پیشرفت است. اما کمال گرایی در حد ناسالم و نابهنجار آن به معنای رعایت استانداردهای بالا در شرایطی که هزینه رعایت آن استانداردها بیشتر از منافعشان است و ضرورتی برای آن نیست، میباشد.
در ادامه با خلاصه مطالب کارگاه روان شناسی با موضوع نشانههای رفتاری اختلال کمال گرایی همراه میشویم:
بارکر، محقق دانشگاه هاپکینز، تعریف سادهای از کمالطلبی دارد. او میگوید انسانهای کمالگرا، فشار دائمی برای حرکت به سمت هدفهای غیر قابل دستیابی در درون خود احساس میکنند. آنها ارزشهای خود را با کارایی خودشان و دستاوردهایشان میسنجند.