کمال گرایی یا کمالطلبی در حد سالم و بهنجار آن به معنای تمایل به رشد و پیشرفت است. اما کمال گرایی در حد ناسالم و نابهنجار آن به معنای رعایت استانداردهای بالا در شرایطی که هزینه رعایت آن استانداردها بیشتر از منافعشان است و ضرورتی برای آن نیست، میباشد.
در ادامه با خلاصه مطالب کارگاه روان شناسی با موضوع نشانههای رفتاری اختلال کمال گرایی همراه میشویم:
بارکر، محقق دانشگاه هاپکینز، تعریف سادهای از کمالطلبی دارد. او میگوید انسانهای کمالگرا، فشار دائمی برای حرکت به سمت هدفهای غیر قابل دستیابی در درون خود احساس میکنند. آنها ارزشهای خود را با کارایی خودشان و دستاوردهایشان میسنجند.
ویژگیهای افراد کمال گرا
زندگی افراد کمال گرا معمولا در یک سری باید و نبایدها خلاصه میشود و معتقدند همه چیز باید بی نقص و کامل باشد. بی وقفه در حال تلاش کردن هستند تا در هر کاری به کمال برسند در غیر اینصورت ناراضی خواهند بود و سرسختترین منتقد خود خواهند شد.
چنین رفتاری تبدیل به نا امیدی و اضطراب زیادی میشود که قطعا تاثیر منفی بر سلامت روان فرد میگذارد. این افراد با پذیرفتن مسئولیتهای سنگین و داشتن توقعات بیجا از خود عرصه را بر خود تنگ میکنند که در صورت نرسیدن به کمال و نتیجه مطلوب دچار افسردگی میشوند.
نشانههای رفتاری افراد کمال گرا
– افراد کمال گرا در تصمیمگیری دچار مشکل هستند چون از اشتباه میترسند و این امر باعث میشود تصمیم گیری قطعی و نهایی برایشان دشوار باشد.
– از دیگران زیاد ایراد میگیرند.
– این افراد آرمان گرا هستند و همیشه در هر چیزی دنبال بهترین هستند.
– همیشه یک ترس درونی از اشتباه کردن همراهشان است.
– اگر زمانی متوجه بشوند اشتباهی کردهاند کاملا به هم میریزند.
– این افراد همیشه در درونشان احساس گناه میکنند زیرا سرزنشهای درونی فراوانی دارند.
– همیشه در جستجوی انجام کاری هستند تا مفید باشند.
– تنها زمانی که انجام کاری به نتیجه برسد احساس خوبی خواهند داشت. اما این احساس هم موقت است زیرا به محض به نتیجه رسیدن همه چیز تمام است و تلاش برای کار و نتیجهی دیگری آغاز میشود.
– قوانین و چارچوب برایشان خیلی مهم است.
– مدام در حال ارزیابی میزان پیشرفتشان هستند.
– در ذهنشان دادگاهی برپاست. به طور مداوم خود را ارزیابی میکنند که آیا من به اندازی کافی خوب هستم؟ به اندازه کافی تلاش میکنم؟
منبع: سایت آکادمی امیدان