ضعف در اراده یکی از عوامل ایجاد تنبلی در افراد است. وقتی درباره‌ی فردی می‌شنویم می‌گویند «او کم اراده است» اغلب به صورت فرد ناراحت و ناموفقی تصور می‌شود. اگر این موارد را در نزدیکان خود مشاهده کرده‌اید و یا خودتان چنین تجربه‌ای دارید، نگران نباشید زیرا افراد زیادی هستند که چنین مشکلی دارند. اما لازم است بدانید کم ارادگی یک مشکل ذاتی نیست بلکه انتخاب شماست. زیرا شما به خودتان و توانایی‌هایتان باور ندارید و انتخاب کرده‌اید که در مواجه با مشکلات و کارها بگویید «من نمیتوانم!»
کتک زدن کودکان به بهانه تنبیه نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه باعث
می‌شود کودک به مرور زمان دچار افسردگی و پرخاشگری شود، نسبت به خود احساس
بدی داشته باشد و در نهایت عزت نفس خود را از دست بدهد. از این‌رو اگر از
کودکمان اشتباهی سر زد باید در وهله اول خونسردی خود را حفظ کنیم و حتی
ادای کتک زدن را هم درنیاوریم، چون می‌تواند مثل ضربه‌هایی، روح او را زخمی
کند.
در این کارگاه روان شناسی کودک روی این نکته تاکید می‌شود که هیچ چیزی بهتر
از گفت و گو در ارتباط با کودکان بهتر نیست و تنبیه بدنی ممکن است اثرات
زیان باری روی کودکان بگذارد مانند عدم توانایی تشخیص درست از غلط. به همین
دلیل باید به کودکان بیاموزیم فقط در صورتی که از روش‌های سالمی برای بیان
احساسات خود بهره ببرند احساساتشان مورد پذیرش قرار میگیرد.
تنبیه بدنی کودکان به این معنا است که حق با ماست و رفتار ما درست است و
کودک یاد میگیرد در آینده برای دفاع از حق و حقوق خود از کتک زدن استفاده
کند چون معتقد است حق با اوست و رفتارش درست است.
کودک باید از تصویر خودش در آینه خوشش بیاید، باید از شخصیتش، کسی که هست خشنود باشد. او باید باور کند که می‌تواند کارهای بزرگ انجام دهد و شایسته این است که دوستش بدارند و به او عشق بورزند. پدر و مادر سرچشمه ارزشی هستند که کودک برای خودش قائل است. تقویت اعتماد به نفس در کودکان ممکن است دشوار به نظر برسد، اما احساس ارزش فردی پایه‌های آینده فرزندتان را پی می‌ریزد، زمانی که باید چیزهای تازه را به تنهایی تجربه کند. هدف شما در جایگاه پدر و مادر، اطمینان خاطر از این است که فرزندتان غرور و احترام به خود را در درون خود و همین‌طور ایمان به توانایی خود در مقابله با چالش‌های زندگی را رشد داده است.
