در کارگاههای روانشناسی و دورههای روان شناسی افزایش اعتماد به نفس، مطابق مطلبی که در زیر آوردهایم، ابتدا اعتماد به نفس تعریف میشود و بعد از آن علائم کمبود آن بررسی میشود و در نهایت راهکارهایی بری افزایش آن به افراد ارائه میشود.
در کارگاههای روانشناسی و دورههای روان شناسی افزایش اعتماد به نفس، مطابق مطلبی که در زیر آوردهایم، ابتدا اعتماد به نفس تعریف میشود و بعد از آن علائم کمبود آن بررسی میشود و در نهایت راهکارهایی بری افزایش آن به افراد ارائه میشود.
گوش دادن به موسیقی میتواند صرفا یک سرگرمی باشد اما، این موضوع که موسیقی میتواند تاثیرات دیگری روی مغز، احساسات و افکار انسان داشتهباشد چیز عجیبی نیست. موسیقی درمانی، مداخلهی درمانی است که گاهی برای بهبود سلامت روحی، کمک به بیمار در غلبه بر استرس و افزایش سلامت عمومی به کار میرود. از آنجایی که اکثر ما وقت زیادی را برای گوش دادن به موسیقی میگذاریم، بهتر است با تاثیرات مثبت موسیقی بر مغز و بدن خودمان بیشتر آشنا شویم.
آلفرد آدلر در طراحی و پرورش روان شناسی فردی تحت تاثیر پاره ای عوامل فلسفی ، سیاسی و اجتماعی بود. مهمترین عواملی که بر او تاثیر گذاشتند ، روانکاوی و فلسفه وایهینگر ، فمنیسم ، عدالت اجتماعی ، کل نگری و پیشگیری بود. در این مطلب ، خلاصه آنچه در کارگاه روان شناسی : مقدماتی بر نظریه آدلر گذشت را با هم مرور خواهیم کرد. البته ، بسیاری از این نوشته ها را با استفاده از منابع موثق ، سعی کرده ام بسط دهم و برخی مطالب گفته شده در کارگاه هم حذف شده اند.
وحشت زدگی یا اختلال پانیک (Panic Attack) عبارت است از حملات غیرمنتظره که به دنبال آن علائمی مانند نگرانی از وقوع حملات بعدی، نگرانی از عوارض حمله و عواقب آن و… به وجود میآید. در یک کارگاه روان شناسی که با موضوع اختلال پانیک یا وحشت زدگی برگزار گردید نشانههای این اختلال بررسی شد.
حملات پانیک نوعی پاسخ به شرایط استرس زایی است که فرد در آن قرار گرفتهاست. افراد مبتلا به این اختلال یک دورهی احساس ترس یا نگرانی شدید، که شروع و پایان مشخصی دارد تجربه میکنند که موقتا باعث مختل شدن فعالیتهای عادی و روزانه آنها میشود. این افراد معمولا در فاصله بین دو حمله در نگرانی شدیدی از وقوع مجدد آن به سر میبرند.
در یکی از کارگاه های روانشناسی برای عموم که در آن شرکت کرده بودم ، مطالبی را درباره فروید و نظریه روانکاوری و نظام آن آموختم که در نوشته های قبلی درباره آن توضیحاتی کوتاه را بیان کردم. در این نوشتار به قسمت مربوط به مکانیسم های دفاعی و بحث کلیدی آن واپس رانی می پردازم :
یکی از شایعترین و رایجترین مشکلات روانی افسردگی است که علائم آن، سرخوردگی، گوشه گیری، عدم تمایل برای انجام کارهای روزانه، ناراحتی و… میباشد. افسردگی ممکن است کوتاه مدت و زودگذر باشد و یا بلند مدت و زندگی فرد و انجام فعالیتهای روزانه را مختل کند.
عوامل ایجاد کنندهی افسردگی در همهی افراد یکسان نیست اما تعدادی عامل درونی و بیرونی وجود دارد که در بهتر یا بدتر شدن حال فرد تاثیر دارد. در بخشی از کارگاه های روان شناسی برای عموم که در ارتباط با افسردگی برگزار میگردند، عواملی با نام تلههای افسردگی شناسایی میگردد و راه حلی برای آنها مطرح میشود.
شاید شما هم در میان دوستان و یا همکاران خود افرادی را دیده باشید که به رغم اینکه ظاهرا مشکلی ندرند اما از خانه گریزانند، از همسر خود فراریاند و دوست ندارند کنار همسر خود باشند. همسرانی که هرگز لذت با هم بودن را نچشیدهاند و تجربه نکردهاند. در زیر به خلاصه مطالبی که در کارگاه روان شناسی با موضوع همسرگریزی گفته میشود میپردازیم.
روان صحبت نکردن مشکلی است که خیلیها گرفتار آن هستند و باید دانست فصاحت گفتار یک امر ذاتی نیست و یک مهارت است، اصول و قواعد خاص خود را دارد و هرکس در هر سنی با تمرین و تکرار میتواند روان و سلیس سخن گفتن را بیاموزد. عوامل گوناگونی ازجمله اضطراب، اعتماد به نفس پایین، و ترس از صحبت کردن در مقابل جمع موجب ناموفق بودن افراد در صحبت کردن هستند.
اختلاف عقیده بین دو نفر به ویژه بین همسران یک امر طبیعی است. خیلی وقتها همسران بر سر مسائل بیارزشی با یکدیگر اختلاف عقیده پیدا میکنند و سر همان مسائل جزئی از هم عصبانی میشوند. این عصبانیتها گاهی اوقات کوتاه است و زود به پایان میرسد اما گاهی اوقات ممکن است ساعتها طول بکشد. مسئلهی مهم این است که چگونه افراد بتوانند در این مواقع خود را کنترل کنند تا به معضلات جدیتر دچار نشوند.
در خلاصه مطالب کارگاه روان شناسی که در زیر برای شما گرد آورده ایم، ۷ روش برای آرام کردن همسر عصبانی آموزش داده میشود.
یکی از مهمترین مسائلی که همهی ما انسانها آن را تجربه کردهایم، مستقل شدن از خانواده است. یک نوزاد تازه متولد صددرصد به پدر و مادر خود وابسته است اما هرچه بزرگتر میشود دوست دارد خوداتکا شود و دنیا را لمس کند و بدون والدین کارهایش را انجام دهد.
این مرحله آغازی برای استقلال حقیقی است که در آینده بیشتر به دنبال آن خواهد بود. دکتر ساحل همتی روانپزشک در این باره میگوید: معمولا استقلال کودک از سن ۲ سالگی شروع میشود و از ۳ تا ۵ سالگی تلاش میکند بگوید «من هستم و دلم میخواهد مستقل باشم.»
در یک کارگاه روان شناسی کودک که با موضوع استقلال خواهی کودکان برگزار شد، مطالبی درباره حد و مرز استقلال دادن به کودکان ذکر شد که در زیر خلاصهای از آن را برای شما ذکر میکنیم.