عوامل تاثیر گذار بررشدوتوسعه کودکان درکارگاه روان شناسی کودک : رشد و پیشرفت فرزند شما شامل همه تغییراتی است که بدن وذهن او با آن مواجه میشود.به عنوان والدین فرزندتان،شما وظیفه دارید که عوامل تعیین کننده این تغییرات را بدانید:
عوامل تاثیر گذار بررشدوتوسعه کودکان درکارگاه روان شناسی کودک : رشد و پیشرفت فرزند شما شامل همه تغییراتی است که بدن وذهن او با آن مواجه میشود.به عنوان والدین فرزندتان،شما وظیفه دارید که عوامل تعیین کننده این تغییرات را بدانید:
اختلالات رفتاری عموما در سنین کودکی خود را نشان میدهند و اگر درمان نشوند به خود فرد و اطرافیان و حتی جامعه آسیب میزند. بسیاری از مشکلاتی که والدین در سنین بزرگسالی و نوجوانی کودکان خود با آن روبه رو هستند در سنی که بیشترین رشد شخصیتی کودک اتفاق میافتد، یعنی ابتدا تا ۱۴ ماهگی و پس از آن تا ۵ سالگی، پی ریزی شدهاند. در کارگاههای آموزشی روانشناسی کودک که با موضوع اختلالات رفتاری کودکان برگزار میشود معمولا سرفصلهای زیر آموزش داده میشود:
بیش فعالی به افزایش فعالیتهای حرکتی در مواقع نامناسب، وول خوردن زیاد، بازی با انگشتان یا زیادهگویی اشاره دارد. تکانشی عمل کردن نیز به معنای اعمال شتاب زده و عجولانهای است که بدون هرگونه تفکر صورت میگیرد و میتواند سبب آسیب به فرد شود.
امروزه توجه به این اختلال در جامعه روانشناسی زیاد شدهاست به این دلیل که این اختلال جزء اختلالات شایع در دوران کودکی و نوجوانی است که بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی فرد مبتلا تاثیر منفی میگذارد. اما تاثیر منفی آن به این دوره ختم نمیشود و حتی در بزرگسالی هم بر زندگی زناشویی و شغلی او تاثیر سوء دارد.
علت صبحانه نخوردن کودکان بیشتر دلایل روانی دارد. البته لازم به ذکر است این مورد بیشتر در کودکانی دیده میشود که هر روز صبح زود به مدرسه میروند و موضوع صبحانه خوردن یا نخوردن آنان دغدغهی پدر و مادرها میشود.
قصه جان مایه تخیل فعال است. در روانشناسی این مطلب روشن است که قصه در خودآگاه و ناخودآگاه انسان تاثیر عمیقی میگذارد. ما از کودکی دنیا را با قصهگویی پدران و مادران و آشنایان خود آغاز میکنیم و با آن انس میگیریم. قصه مجموعهای از حواس ما را به کار میگیرد. در قصهدرمانی برای کودکان یک روانرمانگر آگاه، هوشمند و خلاق به دلیل آشنایی با ساختار قصه با دقت علمی بیشتری موضوع را پیگیری میکند و قصهای مناسب برای نقل انتخاب میکند و بیماران نیازمند به آرامش را مداوا میکنند. در هر قصه ماجرایی پیگیری میشود و حس کنجکاوی درمانجوها را برمیانگیزد و قدرت تخیل آنها را پرورش میدهد و به این ترتیب شادمانی و لذت را نصیب او میکند.
بازیدرمانی یکی از روشهای مؤثر در درمان مشکلات روانی و رفتاری کودکان است. به طور کلی بازی نقش مؤثری در رشد کودک دارد و در حین بازی میتوان به بسیاری از ویژگیها، مسائل و رشد کودک پی برد. بازیهای کودکان مختلف و نوع ویژگیهایی که از خود ظاهر میسازند تفاوتهایی با یکدیگر دارند. هر چند نوع بازیها در گروههای سنی و بچههای گروه سنی مشترکاتی دارد، اما نوع شرکت کودک در بازی اهمیت ویژهای دارد. بازی درمانگر در واقع از موقعیت بازی برای ایجاد ارتباط با کودک استفاده میکند و تلاش میکند به تخلیه هیجانی و حل مشکلات او در زندگی عادیاش بپردازد. بازیدرمانی به کودکان کمک میکند تا احساسات منفی و رویدادهای ناراحتکنندهای را که نتوانستند با آنها کنار بیایند، درک کنند. به جای استفاده از روشهای درمانی رایج بزرگسالان مثل گفتوگو و توضیح درباره چیزی که باعث ناراحتیشان شده است، از بازی برای برقراری ارتباط به شیوه خود استفاده میکنند، بدون آنکه احساس کنند دارند بازجویی یا تهدید میشوند. بازی و اسباببازی میتواند رابطهای بین کودک و فرهنگ جامعهاش برقرار کند و موجب آمادهسازی جسمی، فکری و عاطفی او برای ورود به دنیای بزرگسالان باشد. کودک از راه بازی دنیای پیرامون خود را میشناسد و آن را تجربه میکند. در جریان بازی احساسات خود را بیان میکند، آرزوهایش را به واقعیت نزدیک و بر نگرانیها و اضطرابش غلبه میکند. بازیهای تخیلی حافظه کودک را تقویت میکند و در بازیهای نمایشی از کلمات توصیفی بیشتری نسبت به دایره واژگان روزمره خود استفاده خواهد کرد.